MANAYUPA
Desmodiun mollicum

INNE NAZWY:   Manayupa, runa manayupa, pata de perro, pega pega, allco pachaque.

CHARAKTERYSTYKA:   Jest to niewielka roślina z rodziny leguminosas, o różowych kwiatach, występująca na terenach położonych na wysokości 2000- 3000 m.n.p.m..

SKŁAD CHEMICZNY:   Sterydy, Triterpenoidy , Karotenoidy, aminokwasy, glucosa, tłuszcze, kwas cynaminowy, Skrobi, Kauczuki, vitamina K, fenole, Żywice, Ryboflawina, Tiaminy, Fruktozy, Taniny, Śluzu, i kwas gálico.

DZIAŁANIE:   Przede wszystkim oczyszcza nerki. Jest wspaniałym środkiem moczopędnym i przeciwzapalnym  dróg moczowych. Również wykazuje się działaniem przeciwzapalnym dróg pokarmowych, dlatego zaleca się jej stosowanie przy nadkwasocie żołądka. Pomaga również zwalczyć zaparcia. Używa się w zatruciach środkami farmakologicznymi.

Badana fitochemiczne i próby antyanafilaktyczne ekstraktu przeprowadzone na chomikach wykazują, że w dużym stopniu zmniejszają objawy charakterystyczne dla szoku anafilaktycznego. Jej działanie antyalergiczne prawdopodobnie wynika z jej właściwości osłaniających ściany komórki cebada, uniemożliwiając w ten sposób uwolnienie się histaminy.

Nie znane są do tej pory skutki uboczne wynikające z przyjmowania tego zioła. Mimo to, zaleca się pić ją samą, a nie w połączeniu z innym ziołem. Wykazano, że u niektórych pacjentów  przyjmujących jednocześnie Manayupę i Ephedra andina ( pinco-pinco) wystąpiła tachykardia oraz nadciśnienie krwi, mimo że oba gatunki wykazują się działaniem moczopędnym i stosowane oddzielnie obniżają ciśnienie krwi.

UŻYWANA  CZĘŚĆ  ROŚLINY:   Liście i łodyga.

SPOSÓB  PRZYGOTOWANIA:  Gotować:  3 – 5 gr. ziół w 1 litrze wody przez 5 minut. Pić otrzymany wywar dzieląc na 2-3 razy.